iRIS: White Pony - Ankles Breaker

Wstępniak.

Zacząłem swój blog 17go października 2014r., cel - oddzielić dobre od złego, ocenić na bieżąco obiektywnie i (bardziej)subiektywnie to co wypiłem, dorobić się własnej bazy piwnej, do której można zawsze wrócić i przypomnieć sobie, co konkretne piwo sobą reprezentuje. Ostatni tydzień to 1 piwo każdego dnia (maraton jak dla mnie, bo zazwyczaj piwo - najczęściej pszeniczniaki (szczytem był Paulaner czy Primator) i wytwory Browaru Fortuna dostępne w marketach - pijałem tylko w weekendy), poprzedzone długim studiowaniem zapachu, smaku i prezencji samego trunku. Zamiast jednak wrócić do najlepszego, mam już całą listę nowych piw do spróbowania, listę klasyków z gatunku "must-have" a niemal każdego dnia odkrywam nowe perełki do zdobycia. Nawet siebie nie podejrzewałem, że można za małe piwo dać 30-50zł i jeszcze być z tego dumnym, a po wypiciu usatysfakcjonowanym!

niedziela, 1 maja 2016

White Pony - Ankles Breaker

Ankles Breaker z włoskiego kontraktowego White Pony Microbirrificio, uwarzony w belgijskim Brouwerij Fort Lapin, to Rye Barley Wine. Zawartość alkoholu dochodzi tu do 10% obj., goryczka 85 IBU. W składzie mamy miedzy innymi słód żytni, pale, cara, cukier oraz amerykańskie chmiele i drożdże górnej fermentacji. Na ratebeer 87/48 overall/style.

Buteleczka bączek 330ml, kapsel biały, podstawowe informacje na etykiecie (brak danych o ekstrakcie czy rodzajach chmieli). Obfita, drobna, kremowa piana, przy tym trwała i z delikatnym lejsingiem. Barwa bursztynowa, mętna, ze sporą ilością pływających drożdży. Aromat przyjemny, słodko owocowy - głównie dojrzałe jasne winogrona, białe wino, kandyzowane owoce i akacja. W smaku jest słodycz i jednocześnie goryczka, analogiczne nutki co w zapachu plus delikatny alkohol w pasującej tu likierowej, rozgrzewającej formie. W afterteasie Pina Colada i geranium. Samo piwo jest syropowe, oleiste i szorstkie (prawdopodobnie od chmielu), nieco też za wysoko wysycone.